زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

عبداللّه بن نورالله محیط سامانی اصفهانی





عبداللّه بن نورالله محیط سامانی اصفهانی، از شعرای قرن چهاردهم هجری در اصفهان بوده است.


۱ - معرفی اجمالی



عبداللّه سامانی متخلّص به «محیط» فرزند نوراللّه عمّان سامانی بن عبداللّه ذرّه سامانی، از شعرای قرن چهاردهم هجری در اصفهان بوده است.
وی در سال ۱۲۹۰ق متولّد شده و نزد پدر و دیگران آداب شاعری و فنون ادب بیاموخت و پس از فوت پدر به شرحی که در تاریخ چهارمحال مذکور است لقب تاج‌الشّعرایی یافت. این بیت از اشعار اوست:

"بهر دل بگذشتن از جان کار مردان است و بس ••• هر که در این ره قدم بنهاد مرد آن است و بس".

۲ - وفات



مردی با اطلاع و خوش مجلس بوده و در اواخر عمر دچار فقر و پریشانی شده و بالاخره در اواسط جمادی‌الاولی سال ۱۳۵۵ق وفات یافت و در بالای قبر دهقان در سامان مدفون شد. مادّه تاریخ وفاتش را جلال فرزانه چنین گفته است:

"رقم زد ز پی تاریخ کلک «فرزانه:» ••• «محیط رحمت حق شد محیط عمانی»".
[۱] مهدوی، سیدمصلح‌الدین، تذکره شعرای معاصر اصفهان، ص۴۳۱.
[۲] نیک‌زاد امیرحسینی، کریم، شناخت سرزمین چهارمحال، ج۲، ص۶۱۴-۶۱۷.


۳ - پانویس


 
۱. مهدوی، سیدمصلح‌الدین، تذکره شعرای معاصر اصفهان، ص۴۳۱.
۲. نیک‌زاد امیرحسینی، کریم، شناخت سرزمین چهارمحال، ج۲، ص۶۱۴-۶۱۷.


۴ - منبع



مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۴، ص۳۵۸.    






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.